Mevlânâ’nın “Hocamı buldum, aklımı bıraktım” şeklinde bir sözü vardır. Halbuki aklı olmayanın dini yoktur. Aklını kullanmadan nasıl dine uyulur?
Nasıl bir doktor hastasına ilaç ve tedavi tatbik ederse, niye bana acı ilaç verdin, niye perhiz verdin, niye karnımı yardın diyemezse, tasavvufta da mürşid müridine böyle vazifeler verir. Burada müridin akıl yürütmesi doğru değildir. Elbette aklı olmayanın dini olmaz. Mevlânâ’ya atfedilen bu sözde onun kasdedilmediği çok açıktır.


12 Ağustos 2012 Pazar
Alakalı Başlıklar