Cevab: İçinde kendi parası da olduğu ve mülk-i habis olduğu için alabilir. Kaldı ki, dârülharbde harbîlerden rızâsı ile mal çekmek câizdir.

Cevab: Harama vesile olmak mekruhtur. Zirâ İbni Âbidîn, bâgîleri, âsîleri anlatırken buyuruyor ki, fitne çıkaranlara, âsîlere silah satmak, tahrîmen mekruhtur. Fakat silâh yapmağa yarayan eşyâyı, meselâ demir satmak mekrûh değildir. Yani, günah yapmakta kullanılan şeyin kendini satmak, tahrîmen mekruh olur. Bu şeyi hazırlamağa yarayan maddeleri satmak ise, tenzîhen mekruh olur. Döğüş horozunu da, fâsıklara satmak tenzîhen mekruhtur. Çünki, horoz, döğüştürmek câiz değildir. Horoz, bu iş için satılmaz. Şarap yapana üzüm satmak da tenzîhen mekruhtur. Çünki, kendileri haram işlemekte kullanılmaz. Haram olan şeyin hazırlanmasında kullanılır. Bunları, helâl olan yere satamayan kimsenin, tenzîhen mekruh olan yere satması câizdir.

Cevab: Mekruhtur. Başkalarının görmesi dinen câiz olmayan yerlerinin açılmamasına, farzların terk edilmemesine, oyun üzerinde kumar oynanmamasına (başkası ile bahse girişmek veya başkaları bu oyun üzerine spor-toto gibi bahis oynamak gibi) dikkat etmelidir.

Cevab: At yarışı oynamak kumardır, caiz değildir. Bahsettiğiniz işlerin kendisi haram değildir.

Cevab: Hayır için değilse, yani elde edilen paralar, fakirlere, muhtaçlara dağıtılmıyor veya bir hayır işine sarfedilmiyorsa, kumardır, mahzurludur.

Cevab: Kumar oynamak caiz değildir. Kumar oynatan site ile ortak olmak İmam Ebu Hanife ve Muhammed’e göre dârülharbde câizdir.

Cevab: Çayına oynamak kumardır, câiz olmaz. Va’dedilen malın, menfaatin küçük olması kumarın mahiyetini değiştirmez. Her çeşit oyunu, kumar olmadan, farzları yapmaya mâni olmadan, sıkıntıyı def etmek için (zevk için değil) âdet hâline getirmeden oynamaya cevaz veren âlimler vardır (İbni Âbidin).

Cevab: Kumar oynamak caiz değildir. Buradan çıkan dârülislâmda ise ikramiyeyi fakirlere dağıtmak gerekir. Dârülharbde günah mahfuz kalmak üzere, ikramiyeyi yemek İmam Ebu Hanife ve Muhammed’e göre câizdir.

Cevab: Harbe yarayan at ve kılıç oyunu ile karı-kocanın birbiriyle oyunu dışında her çeşit oyun oynamak hadis-i şerifle yasaklanmıştır. Hükmü, mekruhtur. Dama ve satranç için ayrıca hadîs-i şerif sâdır olmuştur. İmam Ebu Yusufun zayıf bir kavlinde ve İmam Şâfiî’ye göre kumar bulunmamak ve farza mâni olmamak şartıyla oyun câizdir. Bu bakımdan zevk için değil de istirahat, zihnini rahatlatmak ve idman için oynanabilir.

Cevab: Para eline geçmeden mülkü olmaz. Ama eline geçtikten sonra bunun karşılığında sual sordurmak tehlikelidir. Ben kazandığımı koyayım, bilemezsem bu gitsin, bilirsem, senin va'dettiğin parayı alayım demektir. Uzak durmalıdır.

Cevab: Dârülislamda câiz değildir. Dârülharbde, yani İslâm hukukuna göre idare olunmayan yerlerde, piyango biletini alma günahı, kumar günahı, bileti alıp verenin olur. İkramiye çıkarsa, alana kullanmak câiz olur.

Cevab: Şans oyunu oynamak felâketin büyüğüdür. Diğerini düşünmeye sıra gelmez bile.

Cevab: Mükâfat hükmündedir, câizdir. Ancak muayyen bir mikdar kazandıktan sonra, bunu almayıp, karşılığında yeni suale geçmekte kumar şüphesi vardır.

Cevab: Para yatırıp kuraya, piyangoya, çekilişe girmek caiz değildir. Geliri mektebe de kalsa caiz olmaz. Çünki ortaya para koyup, kazancı iki taraftan birine veya üçüncü bir şahsa şart edilen iddia, kura, çekiliş gibi şeyler kumardır.

Cevab: Kumar, içinde garer (belirsizlik) bulunan bir sözleşmedir. Yarışan iki kimse aralarında “Kazanmayan, kazanana şunu verecek” diye anlaşırsa, kumardır. Kumara katılanların her birinde, hem almak, hem de vermek ihtimâli vardır. (İbni Âbidîn) Burada toplantıya geç gelmek, yarışı kaybetmek ile aynı mesabededir. Geç gelen, yarışı kaybeden gibidir. Bu sebeple bu anlaşmada kumar tehlikesi vardır. Ama bir kişi diğerine ve diğerlerine gecikirsem size on lira vereceğim veya bir koli tatlı getireceğim derse, bunda bir mahzur yoktur.

Cevab: Akid yapılırken, taraflardan birisine faydalı olan bir şart ileri sürmek fâsiddir. Akdi de fâsid yapar. Marketten alışveriş yapanlara ikramiye va’d etmek de böyledir. Ancak söz kesilirken, yani akid yapılırken, müşteriye satın aldığı maldan başka bir şey de vermek şart edilmezse, satıcı tarafından hediye olarak sonradan vermek ve bunun için müşteriler arasında kur’a çekmek câiz olur.

Cevab: Burada yatırımcı altın, döviz, borsa, buğday gibi hususlarda para yatırıp sözleşme almakta ve yatırdığının birkaç misli teminat kazanmaktadır. Buna göre vade içinde ve sonunda sözleşme mevzuu olan şey yükselirse, yatırımcı çok kazanmakta; ama bu vade içinde veya sonunda, sözleşme mevzuu mal yatırılan paranın altına düşerse, paranın tamamı yanmakta ve yatırımcı çok zarar etmektedir. Başlangıçta yatırımcının tahmini tutarsa yüksek kâr etmekte, tutmazsa, elindeki para sıfırlanmaktadır. Burada garer (bilinmezlik) olduğundan dolayı tipik bir kumar muamelesidir.

Cevab: Kumardır.

Cevab: Müşteri bakımından hayır; ama market bakımından evet. Çıkan ikramiyeyi kullanmak İmam Ebu Hanife'ye göre dârülharbde müşteriye câiz olur.

Cevab: Kulübe ödenen para kumar parası değildir. Kaldı ki tek işi de at yarışı değildir. Tay, annenin sahibine aittir. Bunu kime dilerse hediye eder veya satar. Bu satış caiz olan bir satıştır. Zira bu tayın at yarışında kullanılması kati değildir. Kullanılması da damızlık hayvanın veya tayın sahibine tesir etmez. Belki tayyip (hoş) bir kazanç değildir.

Cevab: Dârülislâmda veya dârülharbde, müslümanla veya gayrımüslimle kumar, iddia, toto, piyango oynamak dört mezhebde de câiz değildir.

Cevab: Kısa mesaj ücreti, çekilişi yapan şirkete gidiyorsa, kumar olur. Değilse, hizmet bedelinden yukarı bir bedelle telefon operatörüne gidiyorsa, kumarda menfaat üçüncü bir şahsa ait ise yine kumar olur. Kısa mesaj ücretinin çok az olması, bu muamelenin kumar olmasına tesir etmez. Mükâfat çıkarsa, dârülharde kullanmak câiz olur, kumar günahı bâki kalır.

Cevab: Haram değil ise de, harama vesile veya yardımcı olmak uygun değildir. Bu iş mekruhtur; kazanç da tayyip değildir.

Cevab: Evet. Kendisi para koymadığı için mükâfat hükmündedir.

Cevab: Gayrı müslimler kendi arasında oynarsa mesele yoktur. Müslümanlar oynarsa mahzurludur. Uzak durmak en iyisidir. Başka iş yoksa dârülharbde caizdir.

Cevab: Bahse girmek için para verilmiyorsa, mükâfat hükmündedir, kumar olmaz. Parayı da almak caizdir.

Cevab: İmam Ebu Hanife ve Muhammed’e göre faiz alabilir; ancak bahis hiç oynayamaz.

Cevab:

Caizdir. Eğer müsabakada mal bir taraftan şart koşulmuş ise, yani iki kişiden birisi ben galip gelirsem bir şey yok; mağlup olursam şu kadar para vereceğim demiş ise caizdir. Ancak talebenin hocasından çekindiği için razı olmak ihtimali vardır. O zaman kazandığı şey hocaya şüpheli olur.  

Cevab: Para konuyorsa, yani herkes veya bir kısım kişi az da olsa para veriyorsa, bilet, numara satın alınıyorsa kumardır. Caiz değildir. Yılbaşı sebebiyle birine hediye almak caizdir; çünki dinî bir gün değildir. 

Cevab: Diğer oyunlar gibidir. Ayrıca satranç ve tavla hadis-i şerif ile açıkça men edilmiştir. Bazı âilmler kumara vesile olmaz ve farza mani olmaz ise ara sıra dinlenmek için caizdir, demiştir. Mir’at-ı Kâinat’ta diyor ki: "Arab ve Acemlerin nerd, Türklerin tavla dedikleri oyunu Sasani hükümdarı Erdeşîr keşf etti. Tahtasını yeryüzüne, dört tarafını dört mevsime, hânelerini oniki aya, pullarını ayın otuz gününe, beyâz pulları gündüze, siyâh pulları geceye, zarlarını kazâ ve kadere benzetip, dünyada insan mecbur olup, irade ve ihtiyarsız olup, makhur ve mahkûmdur, demeye işaret olduğundan, bu oyunu oynamak şer’an haramdır. Üç sebebi vardır: Birincisi, hakîkaten lağv [boş, bâtıl, faydasız] olan her oyun ve eğlence haramdır. İkincisi, sırf cebre itikat, yani kul tamamen mecburdur diye inanmak elbette küfür olduğundan onu hatırlatan şey de haramdır. Üçüncüsü, kazâ ve kaderi tazim farz olup, oyun, eğlence âletini ona benzetmek haram ve küfürdür.”