Tarihin vazgeçilmez bir müessesesi olan aristokrasi, Müslüman Türk cemiyette zaten zayıftı. Selçuklu Devleti yıkılınca ortaya çıkmış suni bir şeydi. Sultan Fatih, birlik ve dirlik için aristokrasi iyi ortadan kaldırdı ve yeşermesine göz yummadı. Tek tük soylu aileleri çeşitli beldelerdeki nispeten yüksek vazifelerle halkın içinde eritti. Aristokrasinin varlığı da yokluğu da çeşitli avantajlar hasıl eder. Maziden ders çıkarmakta usta olan Sultan Fatih’in ikincisini tercih ettiği anlaşılıyor.