Sultan Hamid zamanında talebelerin kendi işlerinden ziyade siyasetle meşgul oldukları pek meşhurdur. Askeri talebeler ise hepsinden ileridir. Mustafa Kemal’in askerlerin politikayla meşguliyetine karşı olduğu söylenir, ama kendisi küçüklüğünden beri hep politikanın içinde olmuştur. Politikayı askerliğin önünde tutmuştur. Muvaffak da olmuştur. Talebeyken arkadaşlarıyla beraber gizli politik faaliyetlerde bulunduğu, gizlice gazete çıkardıkları, birliğe yasak neşriyat soktukları, içtimalarda padişah aleyhine bağırdıkları rivayet edilir. İlk vazife yeri olan Şam’dan izinsiz Selanik’e gelmiş. Her birinde babacan kumandanların gençliklerine verip acıması sebebiyle kurtulmuşlardır. Daha hafif disiplin suçu işleyenler askerlikten tard edildiği halde, Mustafa Kemal orduda kalmış, adeta talihin yardımıyla himaye görmüştür. Sultan Hamid zamanında ordu uzun zaman süren sulh vasatı sebebiyle harbden uzaklaşmış, bu sebeple disiplin gevşemişti. Kumandanlar zamanın adeti veçhiyle hep yaşlı kişilerdi. Yaşlıların toleransı fazla olur.