Ubeydullah Ahrar, Allahın zikriyle eriyebilmek için şöyle bir yol tavsiye eder: “Hayal et ki, dünya yeşil bir kubbedir. Onun içinde de Allah’tan başkası yoktur. Bir de sen varsın. Bu hâlinle Allah’ı anmaya devam et ki, ezilip eriyip gitme tecellisi seni sara. Bundan sonra sana ihtiyaç kalmaya. Ancak O kala!” (el-Hadâiku’l-Verdiyye) Burada Allah’a mekân isnat ediliyor hissine kapıldım. Burada biz avam için bir kapalılık var mı?